Osmanlı geleneğinde küçük yaşta vefat eden şehzade ve sultanzadelerin kabirleri çoğunlukla üstü açık bırakılırdı. Bu, onların masumiyetini ve tanrıya saf bir şekilde kavuşmalarını simgelerdi. Hazirede bu geleneğin dikkat çekici iki örneği:

Şehzade Mehmed (1519–1521)
Yavuz Sultan Selim’in oğlu, Kanuni Sultan Süleyman’ın küçük kardeşi. Henüz 2 yaşında vefat etti. Onun için türbe yerine hanedan mensubiyetini vurgulayan sütunlu ve üstü açık anıtsal bir kabir yapıldı.

Sultanzade İsmail Bey (XIX. yy.)
Sultan II. Mahmud’un kızı Adile Sultan’ın oğludur. O da küçük yaşta vefat etti. Hanedana mensup olduğu için hazireye gömüldü, fakat mezarı sade ve üstü açık bırakıldı.